ایران و عربستان سعودی باید گذشته‌های پرتنش خود را کنار گذاشته و از فرصت به‌وجود آمده برای آشتی و همکاری استفاده کنند. این آشتی که با میانجی‌گری چین حاصل شد، نه تنها منطقه را شگفت‌زده کرده است بلکه می‌تواند در تغییر معادلات ژئوپولیتیک خاورمیانه نقش مهمی ایفا کند. دو کشور باید با همکاری و اعتمادسازی، به حل اختلافات و ایجاد فضای مناسب برای همکاری‌های سیاسی و اقتصادی بپردازند.

به گزارش میدل ایست مانیتور ، ایران و عربستان سعودی باید اختلافات تاریخی خود را کنار بگذارند و از فرصت آشتی که با میانجی‌گری چین ایجاد شده، به درستی بهره‌برداری کنند. این آشتی نه تنها جهان را شگفت‌زده کرده، بلکه ژئوپولتیک منطقه‌ای که بر اساس باورهای قدیمی و مناقشه‌آمیز در مورد روابط شیعیان و سنی‌ها استوار بود، به شکلی قابل توجه تغییر کرده است.

آشتی میان ایران و عربستان موجی از امید را در سراسر منطقه و در میان طرفداران صلح در جهان به وجود آورده است. اگرچه اهداف چین ممکن است با اهداف دو کشور متفاوت باشد، اما این کشور پس از دهه‌ها خصومت‌های آشکار و پنهان، توانسته است دو رقیب قدیمی را به گفت‌وگو و همکاری دعوت کند. این فرصتی نادر است که می‌تواند برای هر دو طرف به تقویت اعتماد، حل اختلافات و ایجاد زمینه‌ای برای همکاری در حوزه‌های مختلف از جمله صلح، ثبات و پایان دادن به فرقه‌گرایی تبدیل شود.

 

فرصت نادری برای همکاری‌های مشترک

در حالی که هر دو کشور ادعای رهبری در منطقه را دارند، تحلیلگران معتقدند  ریاض و تهران باید با یکدیگر همکاری کنند. چالش‌هایی که این دو کشور با آن روبه‌رو هستند، امروز به شکلی مشترک وجود دارند و هزینه‌های نادیده گرفتن آن‌ها بسیار سنگین است. ایران و عربستان سعودی هر کدام تاریخ و فرهنگ غنی خود را دارند که می‌تواند در صورت همکاری مشترک به نفع آن‌ها و منطقه باشد. حتی اگر فقط بر سر “صلح” توافق کنند، این توافق می‌تواند تأثیرات مثبتی بر رفاه، ثبات و سعادت مردم دو کشور و همچنین مردم جهان داشته باشد.

 

 

همگرایی اقتصادی و پایان رقابت مذهبی

در بعد اقتصادی، هر دو کشور دارای منابع عظیمی هستند که به جای هدر رفتن در رقابت‌های منطقه‌ای، می‌توانند یک اکوسیستم مشترک برای پروژه‌های تجاری، سرمایه‌گذاری و فناوری ایجاد کنند.

مدل همکاری تهران و ریاض می‌تواند به به دیگر ساختارهای منطقه‌ای از جمله شورای همکاری خلیج فارس (GCC)، اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی (OIC) تسری یابد.

تنش‌های مذهبی که میان این دو کشور به راه افتاده، نه تنها به روابط آن‌ها آسیب زده بلکه به تصویر اسلام و جهان اسلام نیز ضربه وارد کرده است. این دو کشور از مذهب و ایدئولوژی به عنوان سلاحی برای ایجاد تفرقه و بی‌اعتمادی استفاده کرده‌اند، اما اسلام به عنوان یک دین جهانی، نباید شاهد اینگونه اختلافات باشد. این منازعات و سوءتفاهم‌ها مرزها را در نوردیده و ذهنیت‌های غلطی در میان مسلمانان ایجاد کرده است.

ضرورت انطباق با واقعیت‌های جهانی

پس از دهه‌ها جنگ‌های نیابتی و تقابل پنهان، اکنون زمان آن رسیده که هر دو کشور درک کنند که هیچ‌کدام از آن‌ها قادر به نابودی دیگری نیستند. اگر رقابت‌های گذشته ادامه یابد و اشتباهات اصلاح نشود، ممکن است هیچ‌گاه فرصتی برای بهبود روابط و اصلاحات در آینده وجود نداشته باشد.

اقتصادهای ایران و عربستان در حال تغییر و تحول هستند. بازار انرژی جهانی دیگر همانند گذشته نیست. ایالات متحده، که زمانی به واردات نفت وابسته بود، اکنون به یک صادرکننده بزرگ نفت و گاز تبدیل شده است و به طور مستقیم با کشورهای تولیدکننده بزرگ مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی و ایران رقابت می‌کند.

برای بهره‌برداری مؤثر از منابع عظیم خود، ایران و عربستان باید در همکاری‌های دوجانبه، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای کار کنند. این همکاری‌ها می‌تواند راهی به سوی توسعه و رفع مشکلات مشترک باشد.

  • منبع خبر : میدل ایست مانیتور